Historia kolarskiej reprezentacji Polski nie należy do prostych. Jest to skomplikowana sieć opowieści, w której uczestniczą kolarze, trenerzy i kierownictwo drużyny. Ważne jest, aby tę historię zrozumieć. Drużyna powstała w 1956 roku i przez wiele lat była jedną z najbardziej utytułowanych na świecie. Jej członkami były takie nazwiska jak Rafał Majka, Wacław Gasiorowski, Joao Almeida i Rafał Sylwester.
Rafał Majka
Rafał Majka zapisał się w historii polskiej reprezentacji kolarskiej. Wygrał klasyfikację generalną Tour de Pologne 2014 i był pierwszym polskim kolarzem, który wygrał ten wyścig, odkąd stał się on częścią UCI World Tour. Podczas Tour de France Majka był zmiennikiem lidera drużyny Alberto Contadora i zdominował klasyfikację górską.
Majka wygrał trzy etapy i zajął trzecie miejsce w Tour de France. Po zawieszeniu Romana Kreuzigera został wybrany w ostatniej chwili do udziału w Tour de France. Swoje pierwsze zawodowe zwycięstwo odniósł na 14. etapie, a drugie na 17. Zdobył również koszulkę w kropki za zwycięstwo w klasyfikacji górskiej. Tym samym stał się pierwszym polskim kolarzem, który zdobył koszulkę w kropki w Tour de France.
Polska miała na przestrzeni lat kilku wybitnych kolarzy. Dwóch z nich to mistrzowie świata. Rafał Majka dwukrotnie zdobył koszulkę króla gór.
Wacław Gasiorowski
Historia polskiego kolarstwa sięga 1924 roku, kiedy to polska drużyna wzięła udział w pierwszych Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu. Wyścig Bieg Dookoła Polski był prekursorem Tour de Pologne. Został zorganizowany przez dwóch dziennikarzy Przeglądu Sportowego. Byli wśród nich Henryk Butkiewicz i Kazimierz Wierzyński.
Rowery nie były jeszcze w II Rzeczypospolitej towarem dostępnym, ale korzystali z nich zamożni mężczyźni w mieście. Stowarzyszenia kolarskie były bardzo ekskluzywne, obowiązywały w nich specjalne stroje i stopnie dystynkcji. W tym okresie kobiety były w dużej mierze wykluczone z udziału w kolarstwie wyczynowym.
Joao Almeida
Joao Almeida jest młodym kolarzem z Portugalii. Pochodzi z małego nadmorskiego miasteczka Caldas da Rainha. Zaczynał od gry w piłkę nożną i pływania, ale szybko przerzucił się na kolarstwo. W pierwszym roku swojej kariery przez piętnaście dni nosił koszulkę „maglia rosa” i zajął czwarte miejsce w Giro d’Italia.
Oprócz Tour of Poland, Almeida wygrał pięć etapów Tour de Italia i dwa wyścigi etapowe. Znalazł się także w pierwszej dziesiątce w „Giro”, „Emirates” i „Tyrhenian-Adriatic”. Wygrał także dwa wyścigi etapowe, pokonując zarówno Michała Kwiatkowskiego (INEOS) jak i Mateja Mohorica (Bahrajn).
Almeida ma podpisaną umowę z UAE Team Emirates na pięć lat. Początkowo spodziewano się, że opuści Deceuninck-Quick-Step z końcem tego roku. Został jednak wpisany na listę startową do Giro d’Italia 2021. W pierwszych dwóch tygodniach wspierał Remco Evenepoela i zajął szóste miejsce w klasyfikacji generalnej. W czerwcu wygrał portugalski Time Trial. Następnie ścigał się w szosowych mistrzostwach Europy UEC i wziął udział w igrzyskach olimpijskich.
Oprócz zwycięstwa w Tour de Pologne, Almeida jechał bezpiecznie, by wygrać 78. edycję Tour de Pologne. Jego kolega z drużyny Matej Mohoric ukończył wyścig w grupie i utrzymał prowadzenie GC. Poza zwycięstwem Almeidy, polska reprezentacja kolarska miała trzech kolarzy w pierwszej piątce.
Rafał Sylwester
W 1992 roku warszawska drużyna kolarska była siłą, z którą należało się liczyć na welodromie. Zbliżały się Mistrzostwa Świata i Igrzyska Olimpijskie, a drużyna była podekscytowana i zmotywowana. Nadzieje drużyny zostały jednak tragicznie przerwane, gdy samolot drużyny rozbił się w Bułgarii, zabijając wielu zawodników. Przyczyna katastrofy pozostaje tajemnicą.
Rafał Sylwester urodził się w Tarnowie, w województwie opolskim. Był utalentowanym kolarzem, który trafił do kolarskiej reprezentacji Polski. Podczas pobytu w kadrze narodowej wygrał polski narodowy wyścig szosowy. Jego ostatni wyścig to Tour de France, gdzie jechał w świetnej formie. Wygrał dwa etapy i koszulkę górską.
W połowie lat 70. Polski Związek Kolarski miał kłopoty. Upajał się sukcesami sportowymi, ale wkrótce miał zostać okrążony przez rywali. W tym burzliwym środowisku panowała toksyczna atmosfera, w której starzejąca się stara gwardia i nowe pokolenie pragnące zapisać się w historii polskiego kolarstwa torowego.
Leszek Sibilski
Leszek Sibilski to polski kolarz, który urodził się w 1958 roku i przez wiele lat trenował kolarstwo torowe. Został mistrzem kraju juniorów w sprincie i wszedł do kadry narodowej kolarzy. W 1976 roku został wyróżniony przez Polski Komitet Olimpijski tytułem Kolarza Roku. Po zakończeniu kariery kolarskiej kontynuował swoją działalność w kolarstwie, szczególnie w zakresie poprawy życia niepełnosprawnych sportowców w krajach rozwijających się. Promował również włączenie grup mniejszościowych do sportu.
Poza kolarstwem, Sibilski jest również profesorem na Marymount University. Jest pasjonatem kolarstwa i pisał blogi o jego roli w społeczeństwie. Pracował również ciężko nad rezolucją ONZ promującą kolarstwo jako sport. Wierzy, że Światowy Dzień Roweru pomoże zmienić to piętno.
Jako były członek Polskiej Reprezentacji Kolarskiej ma duże doświadczenie w badaniach i nauczaniu akademickim. Pracował również jako fotograf sportowy dla czołowych magazynów sportowych w Polsce. Uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie socjologii. Ponadto brał udział w zimowej sztafecie z pochodnią paraolimpijską w 2010 roku.
Wyścig Amatorów
Historia polskiej reprezentacji kolarskiej jest pełna triumfów i tragedii. W latach 70. XX wieku kraj przeżywał wzrost kolarskiej doskonałości. Kraj był potęgą na torze, a mistrzostwa świata i olimpiada były tuż za rogiem. Ta żywiołowa i zmotywowana drużyna była gotowa, by zmierzyć się z całym światem. Niestety, ich nadzieje na zdobycie olimpijskiego złota zostały pogrzebane, gdy w Bułgarii doszło do katastrofy lotniczej. Do dziś nie są znane przyczyny katastrofy, która pozostaje tajemnicą.
Obecna reprezentacja narodowa ma swoją siedzibę w stolicy kraju – Warszawie. Do 1795 roku stolicą kraju był Kraków. Drużyna od lat bierze udział w światowych wyścigach i stała się jedną z najbardziej utytułowanych drużyn na świecie. Wielu ich kolarzy wygrywało World Tours.
Sport odgrywa również ważną rolę w kulturze i polityce narodu. W latach 20. polska drużyna kolarska była jedną z najbardziej utytułowanych. Drużyna wygrała Olimpiadę w Paryżu w 1924 roku i Tour de Pologne, a także mistrzostwa Europy w 1924 i 2008 roku. W 1928 roku drużyna była również odpowiedzialna za organizację Biegu Dookoła Polski, który był prekursorem Tour de Pologne. Inicjatywa utworzenia narodowej drużyny kolarskiej wyszła od dwóch dziennikarzy Przeglądu Sportowego. Tymi dwoma dziennikarzami byli Kazimierz Wierzyński i Henryk Butkiewicz.